Gucci Osteria

Today, for lunch, we are heading to Gucci Osteria da Massimo Bottura. It's an upscale dining spot, definitely not cheap, but we decided to give it a go for the experience. Our future selves can worry about the state of our bank account. The osteria's building facade features beautiful fairy-tale-like paintings with a strong Alice in Wonderland vibe, making it easy to spot.

Dziś na lunch wybieramy się do Gucci Osteria da Massimo Bottura. To ekskluzywna restauracja i zdecydowanie nie tania, ale raz się żyje. O stan naszego konta bankowego będą martwić się nasze wersje z przyszłości. Na fasadzie budynku osterii znajdują się piękne, bajkowe malowidła z silnym klimatem Alicji w Krainie Czarów, dzięki czemu trudno ją przeoczyć.

The interior looks just as fancy. We are guided through a green corridor full of mirrors to an elevator that takes us up to the top floor.

Wnętrze wygląda równie imponująco. Prowadzeni jesteśmy zielonym, pełnym luster korytarzem do windy, która zawiezie nas na ostatnie piętro.

The head chef at Gucci Osteria Tokyo is Antonio Iacoviello, who previously worked under Bottura at Osteria Francescana. Iacoviello combines contemporary Italian cuisine with the finest artisanal Japanese ingredients from both land and sea. We opted for the tasting menu, which lived up to the Michelin-star quality we expected.

Szefem kuchni w Gucci Osteria Tokyo jest Antonio Iacoviello, który wcześniej pracował pod okiem Bottury w Osteria Francescana. Iacoviello łączy współczesną kuchnię włoską z najlepszymi japońskimi składnikami. Zdecydowaliśmy się dzisiaj na menu degustacyjne, na zdjęciach poniżej widać, co pożarliśmy.

Kyoto Kitchen with friends

We are back at the Kyoto Kitchen in Winchester today, but this time with friends. The restaurant will move to a different place soon (but still in Winchester), so this is the last opportunity to enjoy their tasting menu in the current place. Food is as good as always, a bit of an adventure for friends who are not used to sushi or raw meats. But there is also tempura, teriyaki salmon, teriyaki chicken, and sweets, so they seem OK with the dinner. Or so I hope.

Dziś odwiedzamy po raz kolejny Kyoto Kitchen w Winchester, ale tym razem z przyjaciółmi. Restauracja wkrótce przeniesie się w inne miejsce (nadal w Winchester), więc to ostatnia okazja, by cieszyć się ich menu degustacyjnym w dotychczasowej lokacji. Jedzenie jest jak zawsze pyszne. Trochę może jest to wyzwanie dla przyjaciół, którzy nie są przyzwyczajeni do sushi lub surowego mięsa. Ale jest też tempura, łosoś teriyaki, kurczak teriyaki i desery, więc mam nadzieje, że generalnie im smakowało.

Cafe des Amis

Dinner tonight it is one of the best restaurants of Pattaya, Café des Amis. They serve French and European cuisine, which is a nice change as we had mostly Thai food recently. The lights in the restaurant are quite deem but there are UFO shaped lights for everyone (to read menu in comfort). So obviously we have fun taking pictures whilst playing with lights.  Our starters, damplings and beef are delicious, and the desert is served aflame.

Dzisiejszy obiad jemy w jednej z najlepszych restauracji w Pattaya, Café des Amis. Podają tu dania kuchni francuskiej i europejskiej, co jest dla nas miłą odmianą, ponieważ ostatnio jedliśmy głównie tajskie jedzenie. Światła w restauracji są mocno przygaszone, ale na każdym stoliku są lampki w kształcie UFO (aby wygodnie czytać menu). Oczywiście, że mamy zabawę używając ich do robienia zdjęć. Nasze przystawki, pierogi i stek są pyszne, a deser podany jest w płomieniach.

Kintsugi Bangkok

Today’s dinner was somewhat special, as we had a booking at the Kintsugi Bangkok powered by Jeff Ramsey. It is a Michelin star restaurant based at The Athenee Hotel, serving Japanese progressive kaiseki cuisine. Jeff Ramsey visits it regularly and with his Thai team decides on the menu changes.

Dzisiejsza kolacja była nieco wyjątkowa, ponieważ mieliśmy rezerwację w Kintsugi Bangkok powered by Jeffa Ramsey. Jest to wyróżniona gwiazdką przewodnika Michelin restauracja mieszcząca się w hotelu Athenee, serwująca japońską progresywną kuchnię kaiseki. Jeff Ramsey odwiedza ją regularnie i wraz ze swoim tajskim zespołem decyduje o zmianach w menu.

Today’s tasting menu consisted of 12 courses (I know, I know, it is a lot, but not a chance I will complain about it). The food served in Kintsugi is a fusion of traditional kaiseki and some western influences. Kintsugi translates as "connected with gold" and is a term used in the Japanese art of repairing broken ceramics with golden lacquer. The aim is not to hide the damage, but to highlight it making the imperfections beautiful. This is how Chef Ramsey thinks about his style of Japanese cuisine, connecting tradition with culinary forward-thinking.

I will not talk about each course because we took quite a few pictures, and they speak for themselves. It was delicious!!!

Dzisiejsze menu degustacyjne składało się z 12 dań (wiem, wiem, to dużo, ale nie ma co narzekać). Jedzenie serwowane w Kintsugi to połączenie tradycyjnego kaiseki i niektórych wpływów zachodnich. Kintsugi tłumaczy się jako „związany ze złotem” i jest terminem używanym w japońskiej sztuce naprawy potłuczonej ceramiki złotym lakierem. Celem nie jest ukrycie uszkodzeń, ale podkreślenie ich, upiększenie niedoskonałości. Tak szef kuchni Ramsey myśli o swoim stylu kuchni japońskiej, łącząc tradycję z kulinarną nowoczesnością.

Nie będę się rozpisywać o każdym daniu bo byłby to bardzo długi wpis. Poza tym zrobiliśmy sporo zdjęć i one chyba mówią same za siebie. Jedzenie było pyszne!!!

As we decided to seat at the bar, we also could see the Thai chef finishing each meal for us and he kindly allowed us to take video snaps and use them on social media. Do not miss it when in Bangkok, it really was a special evening for us.

Ponieważ zdecydowaliśmy się usiąść przy barze, mogliśmy obserwować, jak tajski szef kuchni kończy dla nas każdy posiłek. Pozwolił nam też robić zdjęcia i filmiki i wykorzystać je w mediach społecznościowych. Wrzucam zatem rolkę podsumowującą ten wieczór.

Liu

Our first dinner is in the hotel restaurant, Liu.  We simply could not ignore it. Liu is one of the most famous Chinese restaurants in Bangkok and it features contemporary variations of Cantonese cuisine with a dash of Shanghainese and Sichuan influence. It is probably the most famous for its Dim Sum buffet, with a huge variety of Dim Sum to indulge in. But at lunchtime we had other things to do, so we decided to pop in for dinner.

The interior is dominated by woods, reds and exposed brick, and it is a mixture of traditional with modern and sleek.

Nasza pierwsza kolacja jest w hotelowej restauracji Liu. Nie mogliśmy jej zignorować, bo Liu to jedna z najsłynniejszych chińskich restauracji w Bangkoku, oferująca współczesne wariacje kuchni kantońskiej z domieszką wpływów szanghajskich i syczuańskich. Liu jest prawdopodobnie najbardziej znana ze swojego bufetu Dim Sum serwowanego w porze lunchu. Ale w porze lunchu robiliśmy inne rzeczy, więc postanowiliśmy przyjść na kolację.

W wystroju wnętrza dominuje drewno, czerwień i odsłonięta cegła, trochę tradycji, trochę nowoczesnej elegancji.

The friendly staff members brought marinated nuts and sauces to make waiting more pleasant, orange juice and beer that we initially ordered, and left us with a very big menu so that we could make our food choices. That was a bit tough, to be honest.

Przyjazny personel przyniósł nam marynowane orzechy i sosy jako czekadełko oraz sok pomarańczowy i piwo, które początkowo zamówiliśmy, i zostawili nas z bardzo dużym menu, żebyśmy sobie wybrali, co chcemy pożreć. Szczerze mówiąc, z tą długą listą kuszących rzeczy było to trochę trudne.

Finally, we decided to start with a seafood thick soup and as mains, we chose steamed snow fish with wild mushroom, dates and cordyceps flowers and Angus beef with purple sweet potato.

The food was delicious and the portions very generous, but still we did not want to skip the dessert (because we are greedy). And thus, we had a chance for the first time to try famous birds’ nests, double-boiled, with ginkgo nuts and coconut milk. I will not lie here, I still cannot decide where I am with it. It was not nasty, but I have to try it again to decide if it excites me enough.

We also had, very delicious, mango pudding. And all of it was followed by Jasmin queen-green tea for me and Singapore white tea (with roses and berries) for Marcin. That was probably too much food but who cares.

Ostatecznie zdecydowaliśmy się zacząć od gęstej zupy z owocami morza, a jako dania główne wybraliśmy rybę śnieżną na parze z grzybami, daktylami i kwiatami kordycepsu oraz wołowinę Angus z fioletowym batatem.

Jedzenie było pyszne, a porcje bardzo duże, ale i tak nie chcieliśmy rezygnować z deseru (bo jesteśmy pasibrzuchy). I tak po raz pierwszy mieliśmy okazję spróbować słynnych ptasich gniazd, podwójnie gotowanych, z orzeszkami miłorzębu i mlekiem kokosowym. Nie będę tu kłamać, nadal nie mogę się zdecydować, gdzie ja z tymi gniazdami jestem. Na pewno nie były niedobre, ale muszę spróbować ich jeszcze raz, aby zdecydować, czy są wystarczająco interesujące. Wzięliśmy także bardzo pyszny deser z mango. A po wszystkim zielona jaśminowa herbata dla mnie i biała singapurska (z różami i jagodami) dla Marcina. W tym posilku było prawdopodobnie dużo za dużo jedzenia, ale kogo to obchodzi na urlopie....