interior

Changdeokgung Palace (창덕궁) part 2

As we cross the Geumcheongyo (금천교), a spacious stone bridge noted for its symbolism of purification for those who traverse it, we arrive at the middle gate of Changdeokgung (창덕궁), known as the Jinseonmun (진선문). This gate features a single-story gablet roof with double eaves.

Upon entering Jinseonmun, Injeongmun (인정문) is located to the left (north) and Sukjangmun (숙장문) straight ahead (east).

These gates are interconnected, and the corridors between them create a trapezoidal yard. This area has historically served as a venue for various events and was also used by the king for interrogating or punishing criminals.

Przechodząc przez Geumcheongyo (금천교), przestronny kamienny most, będący symbolem oczyszczenia dla tych, którzy go przekraczają, docieramy do środkowej bramy Changdeokgung (창덕궁), znanej jako Jinseonmun (진선문). Ta brama ma jednopiętrowy dach szczytowy z podwójnym okapem.

Po przejściu przez Jinseonmun, widzmy dwie kolejne bramy: Injeongmun (인정문) - znajduje się po lewej (na północ), a Sukjangmun (숙장문) na wprost (wschód).

Bramy te są ze sobą połączone, a korytarze między nimi obrysowują trapezoidalny dziedziniec. Obszar ten historycznie służył jako miejsce różnych ceremonii i był również wykorzystywany przez króla do przesłuchiwania lub karania przestępców. 

Next, we proceed past Injeongmun (인정문), which leads to Injeongjeon (인정전), the hall where the king and his officials convened for important conferences. Injeongmun features a hipped roof, and its lower section includes a stylobate and stairs constructed from pole stones. A staircase is positioned in front of the king's eokan.

Originally built in 1418 during the reign of King Taejong, Injeongmun was later destroyed and subsequently reconstructed. The existing gate is believed to have been completed in 1745.

 

Następnie przechodzimy przez bramę Injeongmun (인정문), która prowadzi do Injeongjeon (인정전), sali tronowej, w której król i jego urzędnicy zbierali się na ważne konferencje. Brama Injeongmun ma czterospadowy dach, a jej dolna część obejmuje stylobat i schody zbudowane z kamieni słupowych. Schody znajdują się na wprost eokanu króla.

Pierwotnie zbudowana w 1418 roku za panowania króla Taejonga, brama Injeongmun została później zniszczona, a następnie odbudowany. Uważa się, że istniejąca brama została ukończona w 1745 roku.

Every palace features a main hall, adorned with decorations that symbolise the power and authority of the king. Injeongjeon served as the throne hall of Changdeokgung and was the venue for significant state affairs, including the coronation of new kings and the reception of foreign envoys. Originally constructed in 1405, the hall was rebuilt in 1610 following its destruction during the Japanese invasion of 1592, and again in 1804 after another fire.

Injeongjeon is supported by a high foundation stone placed on a wide, two-tiered platform known as Woldae, overlooking an expansive ceremonial courtyard. The building occupies 20 kan and is designed as a two-story structure, with an open interior that lacks partitions between the two levels. Its hipped roof features double eaves and a complex bracket system characteristic of late Joseon Dynasty architecture. The roof is adorned with representations of the oyat flower, a symbol of the imperial court and the Korean Empire, which is a species of plum blossom native to Korea.

Każdy pałac posiada główną salę, ozdobioną dekoracjami symbolizującymi władzę i autorytet króla. Injeongjeon służył jako sala tronowa Changdeokgung i był miejscem ważnych wydarzeń państwowych, w tym koronacji nowych królów i przyjmowania zagranicznych posłów. Pierwotnie zbudowana w 1405 roku, sala została przebudowana w 1610 roku po jej zniszczeniu podczas japońskiej inwazji w 1592 roku, a następnie ponownie w 1804 roku po kolejnym pożarze.

Injeongjeon jest podtrzymywany przez wysoki kamień fundamentowy umieszczony na szerokiej, dwupoziomowej platformie znanej jako Woldae, z widokiem na rozległy dziedziniec ceremonialny. Budynek zajmuje 20 kan i jest zaprojektowany jako dwupiętrowa konstrukcja z otwartym wnętrzem, w którym brakuje przegród między dwoma poziomami. Jego czterospadowy dach ma podwójne okapy i złożony system wsporników charakterystyczny dla architektury późnej dynastii Joseon. Dach jest ozdobiony przedstawieniami kwiatu oyat, symbolu dworu cesarskiego i Imperium Koreańskiego. Jest to gatunek śliwy pochodzącym z Korei.

On either side of the hall, corridors with roofs provide additional space. The courtyard features a clear pathway down the centre, reserved for the king, with stone markers (pumgyeseok - 품계석) on either side indicating where officials would stand according to their rank. Civil servants occupied the east side, while military officers stood to the west.

Po obu stronach budynku korytarze z dachami zapewniają dodatkową przestrzeń. Przez środek dziedzińca biegnie ścieżka zarezerwowaną dla króla, z kamiennymi znacznikami (pumgyeseok - 품계석) po obu stronach wskazującymi, gdzie urzędnicy powinni stać według ich rangi. Urzędnicy państwowi zajmowali wschodnią stronę, podczas gdy oficerowie wojskowi stali po zachodniej.

Inside, two gilded phoenixes are featured in the centre of the ceiling. The interior is decorated with yellow cloth, curtains, and lighting, while windows and doors have been upgraded from traditional paper to glass.

Behind the high central pillars stands the throne, and behind the throne a folding screen is featured, decorated with the traditional “Irwoloakdo” (이르월악도), depicting the sun, the moon, and the five peaks.  

And here we must conclude our visit, as the palace is closing for the night. However, we will certainly return to explore more in the future.

 

Wewnątrz, na środku sufitu, znajdują się dwa pozłacane feniksy. Wnętrze jest udekorowane żółtym materiałem, zasłonami i światlem, a w oknach i drzwiach tradycyjnego papier został zastąpiony szkłem.

Za wysokimi centralnymi filarami stoi tron, a za tronem znajduje się składany parawan, ozdobiony tradycyjnym „Irwoloakdo” (이르월악도), przedstawiającym słońce, księżyc i pięć szczytów.

I tutaj musimy zakończyć naszą wizytę, ponieważ pałac zamyka się już na noc. Na pewno tu jeszcze wrócimy w przyszłości.

Greem café, Yeonnam-dong 223-14

Today, we started by visiting a famous Greem café, also known as Yeonnam-dong Café 223-14, inspired by the Korean drama “W – Two Worlds”, in which the main characters enter a fantasy webtoon world. The interior of the café is unique, with a predominantly white colour scheme accented with black pencil-like outlines on everything from the walls, chairs and tables to the cups and plates.

 

Dzisiejszy dzień rozpoczęliśmy od wizyty w słynnej kawiarni Greem, znanej również jako Yeonnam-dong Café 223-14, inspirowanej koreańskim dramatem „W – Two Worlds”, w której główni bohaterowie przenoszą się do dwuwymiarowego świata webtoonu. Wnętrze kawiarni jest wyjątkowe, z dominującą białą kolorystyką akcentowaną czarnymi ołówkowymi konturami na wszystkim dookoła, od ścian, krzeseł i stołów po filiżanki i talerze.

My grape tea is delicious and so are the cakes that are light as a feather and not too sweet. Overall, I have to say that Korean cafes surpass those we are familiar with in Europe.

 

Moja herbata winogronowa jest pyszna, podobnie jak ciasta, które są lekkie jak piórko i nie są nadmiernie słodkie. Ogólnie musimy przyznać, że koreańskie kawiarnie o niebo przewyższają te, które znamy z Europy.

Tongin market and Ikseondong

 

Next up on our adventure is Tongin Market (통인 시장), a vibrant spot where you can snag some delicious food, including traditional sweets, all while using Yeopjeong—cute little brass coins worth 500 won each. These days, Tongin Market is home to around 75-80 vendors, mainly restaurants and grocery stalls, all nestled along a cozy 200-meter covered alleyway. We decided to treat ourselves to some scrumptious Korean doughnuts and a sweet crunchy nut candy called yeot-gangjeong (엿강정), made with rice syrup.

 

Kolejnym punktem dnia jest Tongin Market (통인 시장), tętniące życiem miejsce, w którym można kupić pyszne jedzenie, w tym tradycyjne słodycze, a wszystko to za pomocą Yeopjeong —małych mosiężnych monet o wartości 500 wonów. Obecnie na Tongin Market działa około 75-80 sklepów, głównie restauracji i straganów spożywczych, a wszystkie są przycupnięte wzdłuż 200-metrowej zadaszonej alejki. Jemy pyszne koreańskie pączki i kupujemy też słodkie chrupiące orzechowe słodycze o nazwie jotkandzon (엿강정), zrobione przy użyciu syropu ryżowego.

After that, we headed over to Ikseondong, a charming neighbourhood brimming with quirky shops, delightful restaurants, and inviting cafes, all housed in lovely traditional hanoks.

Następnie udaliśmy się do Ikseondong, uroczej dzielnicy pełnej niecodziennych sklepów, restauracji i przytulnych kawiarni, mieszczących się w pięknych tradycyjnych hanokach.

Huynu picks Tteuran Teahouse as our next stop. As we step through the heavy wooden doors and wander past a cute, plant-filled courtyard, we enter a warm and welcoming interior where wood takes centre stage—from the beams and pillars to the furniture and flooring. The menu is a tea lover’s dream, featuring five pages of different blends, from medicinal concoctions to wild leaves and flowers. After picking our favourites, we settle in to escape the heat outside and enjoy some nice conversation.

 

Huynu wybiera Tteuran Teahouse jako nasz następny przystanek. Przechodzimy przez ciężkie drewniane drzwi i mijamy uroczy, pełen roślin mini dziedziniec aby wejść do ciepłego i przyjaznego wnętrza, w którym drewno zajmuje centralne miejsce — od odsłoniętych belek i filarów po meble i podłogi. Menu to marzenie każdego miłośnika herbaty - zawiera pięć stron różnych naparów, od leczniczych mikstur po dzikie liście i kwiaty. Po wybraniu naszych herbatek siadamy, aby uciec na chwilę od upału na zewnątrz i cieszyć się miłą rozmową.

Sanctuary of Truth

The sanctuary of truth is a continuously built (starting from 1981, and predicted to be finished around 2025) “temple-like” museum sponsored by a late Thai businessman (who is also responsible for Muang Boran and Erawan Museum). The place is sometimes described as the Ayutthaya Kingdom and through its architecture and sculptures, it reflects many Buddhism and Hindu beliefs, although the main idea is to represent some universal human ideals and moral rules. You can also notice elements of Thai, Indian, Chinese and Cambodian myths and legends incorporated into this enormous story-telling endeavour.

 

Sanktuarium prawdy jest nieustannie budowanym (począwszy od 1981 roku, a jego zakończenie przewiduje się około 2025 r.) przypominającym świątynię muzeum sponsorowanym przez nieżyjącego już tajskiego biznesmena (odpowiedzialnego również za Muang Boran i Erawan Museum). Miejsce to jest czasami określane jako Królestwo Ayutthaya, a poprzez swoją architekturę i rzeźby odzwierciedla wiele wierzeń buddyzmu i hinduizmu, chociaż główną ideą jest reprezentowanie uniwersalnych ludzkich ideałów i zasad moralnych. Można również zauważyć elementy mitów i legend tajskich, indyjskich, chińskich i kambodżańskich włączone do tego ogromnego przedsięwzięcia narracyjnego.

The “temple” is constructed entirely from wood and all its intricate sculptures and decorations are hand-curved. Various types of wood are used, including redwood, mahogany, and teak which are reflected in different colours of the sculptures - from deep ochre, through various shades of brown to grey. Interestingly, the old technique of attaching wood according to ancient Thai craftsmanship is used instead of nails. It is possible to see the workers sculpting figures for the next section of the building and the explanation of how various parts of the wood are attached is also provided.

 

„Świątynia” jest w całości zbudowana z drewna, a wszystkie jej misterne rzeźby i dekoracje są wykonane ręcznie. Wykorzystane zostały tu różne gatunki drewna, m.in. sekwoja, mahoń i drewno tekowe, co widać m.in. w różnych kolorach rzeźb – od głębokiej ochry, poprzez różne odcienie brązów, aż po szarości. Co ciekawe, zamiast gwoździ zastosowano technikę mocowania drewna według starożytnego tajskiego rzemiosła. Na terenie muzeum można obserwować, jak robotnicy rzeźbią figury do następnej części budynku, a także zobaczyć, w jaki sposób są przymocowane do siebie różne części drewna.

The temple faces the sea on one side and an artificial lake on the other. Even with the scaffoldings in a few places the building is a proper visual extravaganza. The more you look, the more you see and there is not a moment for the eyes (and brain) to rest.

 

Świątynia z jednej strony dochodzi do samego brzegu morza a z drugoej graniczy ze sztucznym jeziorkiem.

Nawet z rusztowaniami w kilku miejscach budynek jest prawdziwą wizualną ekstrawagancją. Im więcej patrzysz, tym więcej widzisz i ani oczy ani mózg nie nie mają chwili na odpoczynek.

The interior is just one huge piece of art. You simply do not know where one sculpture ends and another begins. This art tells about so many things that I am sure during this one visit we absorbed only a small bit of it, even though we wandered around for a good few hours. Truth, just like the sun and moon will never remain hidden for long. Materialistic pleasures will not make you fulfilled and cannot make you happy for long. The goodness of the heart will leave a permanent mark whilst the beauty of the body will be gone before you blink your eyes. Humans cannot survive without nature. Parental love is perfect even in its imperfections. And so on, and so on. The only blot on the landscape of this beautiful experience is the elephants’ rides offered to the visitors. What a shame.

 

Wnętrze monumentu to jedno wielkie dzieło sztuki. Trudno rozróżnić, gdzie kończy się jedna rzeźba, a zaczyna kolejna. Poprzez sztukę mówi się tu o tak wielu rzeczach, że  na pewno podczas tej jednej wizyty odebraliśmy tylko niewielką część przekazu, mimo że chodziliśmy po wnętrzu przez dobrych kilka godzin. „Prawda, podobnie jak słońce i księżyc, nigdy nie pozostaną w ukryciu na długo. Materialistyczne przyjemności nie zapewnią nam poczucia spełnienia i nie sprawią, że będziemy szczęśliwi. Dobroć serca pozostawi trwały ślad, podczas gdy piękno ciała zniknie. Ludzie nie mogą przetrwać bez natury. Miłość rodzicielska jest doskonała nawet w swoich niedoskonałościach.” I tak dalej, i tak dalej.

Jedyną łyżką dziegciu w miodzie tego pięknego przekazu są przejażdżki słoniami oferowane zwiedzającym. Jaka szkoda, byłoby o tyle etyczniej bez nich.

 We can see our hotel from the temple

Jesteśmy w stanie zobaczyć swój hotel z terenu świątyni

At some point we take a break, sit in the shadow  and demolish a few lime squashes and fresh coconuts.

 

W którymś momencie robimy sobie przerwę, siadamy w cieniu drzew i osuszamy kilka szklanek świeżo wyciskanego soku z limonek z kruszonym lodem i swieży sok z kokosa.

We go back to the exit through the forested area full of sculptures, on the opposite side of the lake.

Wracamy do wyjścia zalesionym  i gęsto poprzetykanym rzeźbami kawałkiem terenu po drugiej stronie jeziora.

Golden Tulip

After another great breakfast, gym, and some lazy time at the swimming pool we bid our farewell to Conrad and took a Taxi to Pattaya. The first hotel we are staying at here is Golden Tulip Resort, chosen because of its vicinity to the Sanctuary of Truth. Actually, the sanctuary is well visible from the corner room we booked. Here is the first glance at our room before we head off for sunset and dinner at the Horizon.

 

Po kolejnym wspaniałym śniadaniu, siłowni i lenistwie na basenie pożegnaliśmy się z Conradem i wzięliśmy taksówkę do Pattayi. Pierwszym hotelem, w którym się tu zatrzymaliśmy, jest Golden Tulip Resort, wybrany ze względu na swoje polożenie niedaleko od Sanktuarium Prawdy. Sanktuarium jest zresztą dobrze widoczne z zarezerwowanego przez nas narożnego pokoju. Oto pierwszy rzut oka na nasz pokój, zanim wyruszymy na zachód słońca i kolację w Horizon.