The Moroccan Culinary Art Museum

The Moroccan Culinary Art Museum is a hidden gem nestled behind its medieval ochre walls in the heart of the medina, not far away from the Bahia Palace. As we step inside, we are transported to a tranquil oasis that makes us forget the relentless heat and noises of the outside world.

Muzeum Marokańskiej Sztuki Kulinarnej jest ukryte za średniowiecznymi murami w kolorze ochry, w sercu medyny, niedaleko Pałacu Bahia. Wchodząc do środka, zostajemy przeniesieni do spokojnej oazy, która pozwala zapomnieć o nieubłaganym upale i hałasie świata zewnętrznego.

The museum's three floors are dedicated to showcasing the rich culinary heritage of Morocco, with exhibitions carefully curated to take visitors on a journey through various aspects of local cuisine. From the origins of spices to the art of table setting, each section presents a unique element of Moroccan gastronomy. As we explore the museum, we discover traditional techniques for preserving food such as khlii, butter, olives, preserved lemons, and also the various flours used for bread making.

Trzy piętra muzeum poświęcone są prezentacji bogatego dziedzictwa kulinarnego Maroka, a wystawy zostały starannie dobrane tak, aby zabrać zwiedzających w podróż po różnych aspektach lokalnej kuchni. Od początków przypraw po sztukę nakrywania stołu, każda sekcja przedstawia unikalny element kuchni marokańskiej. Zwiedzając muzeum, odkrywamy tradycyjne techniki konserwowania żywności, takiej jak khlii, masło, oliwki i konserwowane cytryny, a także różne mąki używane do wypieku chleba.

The museum is located in an 18th-century Riad, which has been meticulously renovated to maintain its original charm. The riad palace, which once belonged to a Marrakesh notable, boasts two interior courtyards and spans over 5000 square meters. The central courtyard is adorned with a stunning Carrara marble fountain surrounded by four olive trees and two lavish salons with ceilings that soar over 16 feet high. This serene atmosphere provides a perfect setting for immersing yourself in the world of Moroccan cuisine and culture.

Muzeum mieści się w XVIII-wiecznym Riadzie, który został pieczołowicie odrestaurowany, aby zachować swój pierwotny urok. Ten piękny riad, który niegdyś należał do notariusza z Marrakeszu, może pochwalić się dwoma wewnętrznymi dziedzińcami i zajmuje powierzchnię ponad 5000 metrów kwadratowych. Centralny dziedziniec ozdobiony jest fontanną z marmuru z Carrary, otoczoną czterema drzewami oliwnymi i dwoma wystawnymi salonami z sufitami wznoszącymi się na ponad 5 metrów.

The courtyard is also a wonderful setting for a glass (or two) of cold juice.

Dziedziniec jest także wspaniałym miejcówką do posiedzenia ze szklaneczka (lub dwoma) zimnego soku.

The Bahia Palace

The Bahia Palace is a stunning example of Moroccan architecture combining Moorish, Arab, and Islamic styles. Arches, domes, intricate plasterwork and zouak (painted wood) adorn the architecture adding to the palace's grandeur.

As in typical Islamic architecture, the palace is marked by bold geometrical symmetry in all its shapes, and landscaped gardens with their reflected light and water features. However, within the Bahia Palace, there are instances where the fundamental rules and principles of Islamic architecture are deviated from. For example, the distribution of living areas and courtyards is uneven. This can be attributed to the palace's complex history, as its expansion necessitated accommodating existing buildings within a limited space.

Nasz drugi riad znajduje się zaledwie kilka kroków od Pałacu Bahia.

Zbudowany w XIX wieku przez Si Moussę, wielkiego wezyra sułtana, na jego własny użytek, pałac przeszedł na przestrzeni lat kilka procesów renowacji, ale nadal daje wgląd w swój pierwotny urok i wielkość. Jest to wspaniały przykład architektury marokańskiej łączącej style mauretańskie, arabskie i islamskie. Łuki, kopuły, misterne stucco i zouak (malowane drewno) dodają pałacowi majestatu. Typowo dla architektury islamskiej, pałac charakteryzuje się geometryczną symetrią kształtów oraz pięknymi ogrodami, wykorzystaniem odbitego światła i elementami wody. Jednak zdarzają się tu przypadki odstępstwa od podstawowych zasad i zasad architektury islamskiej. Na przykład rozkład obszarów mieszkalnych i dziedzińców jest nierówny. Można to przypisać złożonej historii pałacu, gdyż jego rozbudowa wymagała oddawania budynków na ograniczonej przestrzeni.

Na teren pałacu wchodzi się przez łukowatą bramę od głównej ulicy, za którą do pałacu prowadzi długa ogrodowa ścieżka. Ścieżka między zewnętrznymi ścianami pałacu a wejściem do samego pałacu Bahia jest wysadzana palmami, jukami, drzewami cytrusowymi, cyprysami i hibiskusami.

Pierwszym budynkiem, do którego wchodzimy podczas naszej wizyty jest Mały Riad (Petit Riad). Jego kwadratowy ogród wypełniony jest bujną roślinnością i podzielony chodnikami wzdłuż dwóch środkowych osi. Otaczają go bogato zdobione galerie i pokoje. Podziwiać możemy tu kunsztowne dekoracje ze sztukaterii i drewna cedrowego.

From here we go to the Small Courtyard, with white, mostly unadorned walls. The floor consists of white Carrara marble. In the centre stands a fountain, encircled by tiled mosaics. These tiny, carefully positioned ceramics are particularly characteristic of Morocco. The technical term for this art is Zellij. Four rooms open out onto the courtyard: each was once occupied by one of the four wives of the Grand Vizier. The buildings in this part of the palace are more modestly decorated than the two riads. Other than the mosaics, the notable features are the cedarwood ceilings and the beautifully carved doors.

Stąd idziemy na Mały Dziedziniec, z białymi, w większości pozbawionymi ozdób ścianami. Podłoga wykonana jest z białego marmuru z Carrary. Pośrodku stoi fontanna otoczona mozaikami kafelkowymi. Te maleńkie, starannie rozmieszczone ceramiki są szczególnie charakterystyczne dla Maroka. Termin techniczny określający tą sztukę to Zellij. Cztery pokoje wychodzą na ten dziedziniec. Każdy z nich był kiedyś zajmowany przez jedną z czterech żon wielkiego wezyra. Budynki w tej części pałacu są skromniej urządzone niż w riadach. Oprócz mozaik godnymi uwagi elementami są sufity z drewna cedrowego i pięknie rzeźbione drzwi.

The so-called Courtyard of Honour (Cour d’honneur) or Grand Court, is particularly impressive. It was completed in 1898/99 and its size is really impressive (50 by 30 metres). The courtyard is completely lined with Italian Carrara marble and surrounded by an elegant and colourful wooden gallery. It is surrounded by as many as 80 rooms, built to house the concubines of the Grand Vizier’s harem. These women did not enjoy a particularly high social status during their time, nor did the eunuchs who guarded the harem.

 Dziedziniec Honorowy (Cour d’honneur), znany także jako Wielki Dziedziniec został ukończony w latach 1898/99, a jego wymiary są naprawdę imponujące (50 na 30 metrów). Jest on w całości wyłożony marmurem i otoczony elegancką, kolorową drewnianą galerią. Otacza go aż 80 pokoi, zbudowanych dla konkubin haremu wielkiego wezyra. Kobiety te nie cieszyły się w swoich czasach szczególnie wysokim statusem społecznym, podobnie jak eunuchowie strzegący haremu.

The Large Riad is located on the northern side of the Courtyard of Honour. This is the oldest part of the Bahia Palace. The ceilings are carved from cedar wood and embellished with decorative patterns. The courtyard is occupied by a very large riad garden which is still planted with trees from the 19th century.

Wielki Riad położony jest po północnej stronie Dziedzińca Honorowego. To najstarsza część Pałacu Bahia. Sufity są tu rzeźbione z drewna cedrowego i ozdobione dekoracyjnymi wzorami. Dziedziniec zajmuje bardzo duży ogród, w którym nadal rosną drzewa z XIX wieku.

To the west and east of the Large Riad, there are additional chambers, which are equipped with fireplaces and adorned in the typical Zellij style. Once again, the wooden ceilings are beautifully painted. Near the palace gates, there is a private apartment. This was constructed in 1898 for Bou Ahmed's first wife, Lala Zinabe. In this space, too, there are masterfully painted ceilings, elaborate stucco decorations, and stained-glass windows.

Na zachód i wschód od Wielkiego Riadu znajdują się dodatkowe komnaty wyposażone w kominki i ozdobione typowym stylem Zellij. Po raz kolejny drewniane sufity są pięknie pomalowane. Niedaleko bram pałacowych znajduje się prywatny apartament. Został on zbudowany w 1898 roku dla pierwszej żony Bou Ahmeda, Lali Zinabe. Również i w tej przestrzeni znajdują się mistrzowsko pomalowane sufity, wyszukane dekoracje sztukatorskie i witraże.

Museum of Marrakesh

Our next destination is the Dar Mnebhi palace from the late nineteenth century, a great example of classical Andalusian architecture, housing the Museum of Marrakesh.

Po lunchu kierujemy się do pałacu Dar Mnebhi z końca XIX wieku, wspaniałego przykładu klasycznej architektury andaluzyjskiej, w którym mieści się Muzeum Marakeszu.

First, we go to see a beautiful smaller traditional courtyard.  Rooms around this courtyard contain the museum’s collection of paintings.

Najpierw idziemy zobaczyć piękny, mniejszy, tradycyjny dziedziniec. Pomieszczenia wokół tego dziedzińca zawierają kolekcję malarstwa.

More paintings are presented in the old hammam and kitchen.

Kolejne obrazy są wystawione w starej łaźni tureckiej i kuchni.

The most impressive part of this building is a massive patio with a magnificent brass chandelier adorned with ornate geometric and arabesque motifs.  Nowadays fully paved and roofed over; in the past, it used to be an open garden planted with trees and flowers. The patio has a few fountains and is decorated with zelliij (zellige) tilework, stained glass and carved cedar wood.

Najbardziej imponującą częścią budynku jest ogromne patio ze wspaniałym mosiężnym żyrandolem ozdobionym bogatymi motywami geometrycznymi i arabeskowymi. Obecnie patio ma położoną mozaikową  podłogę i jest zadaszone, w przeszłości znajdował sie tutaj otwarty ogród obsadzony drzewami i kwiatami. Patio posiada kilka fontann i jest ozdobione kafelkami zelliij (zellige), witrażami i rzeźbionym drewnem cedrowym.

The rooms around the courtyards, some adorned with beautiful stucco and wood decorations, are filled with weapons, clothes, pottery and other traditional Moroccan objects.

Pokoje wokół dziedzińców, niektóre ozdobione pięknymi dekoracjami stiukowymi i drewnianymi, są wypełnione bronią, ubraniami, ceramiką i innymi tradycyjnymi przedmiotami.

Istanbul Archeological Museums part 3

Opposite the main building, there is a beautiful Tiled Pavilion constructed in 1472. The portico, with its 14 marble columns, was added later.

Naprzeciw głównego budynku znajduje się piękny Pawilon Kaflowy zbudowany w 1472 roku. Portyk z 14 marmurowymi kolumnami został dodany później.

 It has some Seljuk, Anatolian and Ottoman tiles and ceramics on display, including famous Iznik tiles.

Kiosk zawiera wystawę seldżuckich, anatolijskich i osmańskich płytek i ceramiki, wliczając w to słynne kafelki z Iznika.

 The peacock fountain (also check the video below) testifies to the richness of Islamic design.

Fontanna z pawiem (zobacz też film poniżej) jest dobrą ilustracją  bogactwa islamskiej designu świadczy architektury.

There is also a beautiful mihrab from 1432.

Znajduje się tu również piękny mihrab z 1432 roku.

 After the Tiled Pavilion, we walk around for a while, visiting the small garden that contains a modest collection of columns and other architectural elements. Then it is time to visit a small museum cafe. (PS The cat I hold in the picture broke my heart; I am so sorry I could not take her).

Po wizycie w Pawilonie spacerujemy jeszcze chwilę po dziedzińcu, odwiedzając także mały ogród, w którym znajduje się skromna kolekcja kolumn i innych elementów architektonicznych. A potem jest już najwyższy czas, żeby odwiedzić małą kawiarnię muzealną. (PS Mała kocina, którą trzymam na zdjęciu, złamał mi serce; tak mi przykro, że nie mogłam jej zabrać).

Changdeokgung Palace (창덕궁) part 2

As we cross the Geumcheongyo (금천교), a spacious stone bridge noted for its symbolism of purification for those who traverse it, we arrive at the middle gate of Changdeokgung (창덕궁), known as the Jinseonmun (진선문). This gate features a single-story gablet roof with double eaves.

Upon entering Jinseonmun, Injeongmun (인정문) is located to the left (north) and Sukjangmun (숙장문) straight ahead (east).

These gates are interconnected, and the corridors between them create a trapezoidal yard. This area has historically served as a venue for various events and was also used by the king for interrogating or punishing criminals.

Przechodząc przez Geumcheongyo (금천교), przestronny kamienny most, będący symbolem oczyszczenia dla tych, którzy go przekraczają, docieramy do środkowej bramy Changdeokgung (창덕궁), znanej jako Jinseonmun (진선문). Ta brama ma jednopiętrowy dach szczytowy z podwójnym okapem.

Po przejściu przez Jinseonmun, widzmy dwie kolejne bramy: Injeongmun (인정문) - znajduje się po lewej (na północ), a Sukjangmun (숙장문) na wprost (wschód).

Bramy te są ze sobą połączone, a korytarze między nimi obrysowują trapezoidalny dziedziniec. Obszar ten historycznie służył jako miejsce różnych ceremonii i był również wykorzystywany przez króla do przesłuchiwania lub karania przestępców. 

Next, we proceed past Injeongmun (인정문), which leads to Injeongjeon (인정전), the hall where the king and his officials convened for important conferences. Injeongmun features a hipped roof, and its lower section includes a stylobate and stairs constructed from pole stones. A staircase is positioned in front of the king's eokan.

Originally built in 1418 during the reign of King Taejong, Injeongmun was later destroyed and subsequently reconstructed. The existing gate is believed to have been completed in 1745.

Następnie przechodzimy przez bramę Injeongmun (인정문), która prowadzi do Injeongjeon (인정전), sali tronowej, w której król i jego urzędnicy zbierali się na ważne konferencje. Brama Injeongmun ma czterospadowy dach, a jej dolna część obejmuje stylobat i schody zbudowane z kamieni słupowych. Schody znajdują się na wprost eokanu króla.

Pierwotnie zbudowana w 1418 roku za panowania króla Taejonga, brama Injeongmun została później zniszczona, a następnie odbudowany. Uważa się, że istniejąca brama została ukończona w 1745 roku.

Every palace features a main hall, adorned with decorations that symbolise the power and authority of the king. Injeongjeon served as the throne hall of Changdeokgung and was the venue for significant state affairs, including the coronation of new kings and the reception of foreign envoys. Originally constructed in 1405, the hall was rebuilt in 1610 following its destruction during the Japanese invasion of 1592, and again in 1804 after another fire.

Injeongjeon is supported by a high foundation stone placed on a wide, two-tiered platform known as Woldae, overlooking an expansive ceremonial courtyard. The building occupies 20 kan and is designed as a two-story structure, with an open interior that lacks partitions between the two levels. Its hipped roof features double eaves and a complex bracket system characteristic of late Joseon Dynasty architecture. The roof is adorned with representations of the oyat flower, a symbol of the imperial court and the Korean Empire, which is a species of plum blossom native to Korea.

Każdy pałac posiada główną salę, ozdobioną dekoracjami symbolizującymi władzę i autorytet króla. Injeongjeon służył jako sala tronowa Changdeokgung i był miejscem ważnych wydarzeń państwowych, w tym koronacji nowych królów i przyjmowania zagranicznych posłów. Pierwotnie zbudowana w 1405 roku, sala została przebudowana w 1610 roku po jej zniszczeniu podczas japońskiej inwazji w 1592 roku, a następnie ponownie w 1804 roku po kolejnym pożarze.

Injeongjeon jest podtrzymywany przez wysoki kamień fundamentowy umieszczony na szerokiej, dwupoziomowej platformie znanej jako Woldae, z widokiem na rozległy dziedziniec ceremonialny. Budynek zajmuje 20 kan i jest zaprojektowany jako dwupiętrowa konstrukcja z otwartym wnętrzem, w którym brakuje przegród między dwoma poziomami. Jego czterospadowy dach ma podwójne okapy i złożony system wsporników charakterystyczny dla architektury późnej dynastii Joseon. Dach jest ozdobiony przedstawieniami kwiatu oyat, symbolu dworu cesarskiego i Imperium Koreańskiego. Jest to gatunek śliwy pochodzącym z Korei.

On either side of the hall, corridors with roofs provide additional space. The courtyard features a clear pathway down the centre, reserved for the king, with stone markers (pumgyeseok - 품계석) on either side indicating where officials would stand according to their rank. Civil servants occupied the east side, while military officers stood to the west.

Po obu stronach budynku korytarze z dachami zapewniają dodatkową przestrzeń. Przez środek dziedzińca biegnie ścieżka zarezerwowaną dla króla, z kamiennymi znacznikami (pumgyeseok - 품계석) po obu stronach wskazującymi, gdzie urzędnicy powinni stać według ich rangi. Urzędnicy państwowi zajmowali wschodnią stronę, podczas gdy oficerowie wojskowi stali po zachodniej.

Inside, two gilded phoenixes are featured in the centre of the ceiling. The interior is decorated with yellow cloth, curtains, and lighting, while windows and doors have been upgraded from traditional paper to glass.

Behind the high central pillars stands the throne, and behind the throne a folding screen is featured, decorated with the traditional “Irwoloakdo” (이르월악도), depicting the sun, the moon, and the five peaks.  

And here we must conclude our visit, as the palace is closing for the night. However, we will certainly return to explore more in the future.

Wewnątrz, na środku sufitu, znajdują się dwa pozłacane feniksy. Wnętrze jest udekorowane żółtym materiałem, zasłonami i światlem, a w oknach i drzwiach tradycyjnego papier został zastąpiony szkłem.

Za wysokimi centralnymi filarami stoi tron, a za tronem znajduje się składany parawan, ozdobiony tradycyjnym „Irwoloakdo” (이르월악도), przedstawiającym słońce, księżyc i pięć szczytów.

I tutaj musimy zakończyć naszą wizytę, ponieważ pałac zamyka się już na noc. Na pewno tu jeszcze wrócimy w przyszłości.